Tentoonstelling tussen hemel en hel

Vrijdagochtend in de krokusvakantie stappen ik en mijn vriend op de trein richting Brussel, voor de tentoonstelling tussen Hemel en Hel.

Een aantal dagen voordien had ik tegen mijn vriend gezegd dat ik naar die tentoonstelling ging. Hij wou per sé meegaan, want in Brussel alleen rond lopen vond hij maar gevaarlijk.

Ik had informatie over de tentoonstelling opgezocht om die op te trein te kunnen lezen. Eens aangekomen in Brussel op het Schumanplein, kwamen we in een grote chaos terecht. Blijkt dat er die dag een Europese top-20 ontmoeting is. Doorheen de strenge veiligheidscontroles kwamen we aan in het Jubelpark.

In het museum moesten we onze jas afgeven en kregen we een telefoon-gids mee. De tentoonstelling was opgebouwd in 4 delen (doodsoorzaken en hygiëne, rituelen bij het sterven, kerkhoven & graven, cultusvoorwerpen en kunstwerken in verband met dood en verrijzenis) die werden afgeschermd door zwarte doeken.

Persoonlijk ben ik iemand die liever zelf lees, dus die telefoongids heb ik bijna niet gebruikt.

Mijn vriend heeft de telefoongids de hele tentoonstelling gebruikt. Hij vond de manier waarop het vertelt werd boeiend.

De tentoonstelling sprak mij persoonlijk enorm aan. Zelf ben ik nogal iemand die vaak bezig is met de dood.

Alhoewel het over de dood ging, vond ik het "een levendige tentoonstelling". Helemaal niet saai of langdradig. Dit kwam enigszins doordat het onderwerp mij enorm aanspreekt en anderszins door de manier waarop de tentoonstelling werd gepresenteerd. Er stonden beelden en voorwerpen, boeken, schilderijen...

Er lagen geraamtes met hun grafgiften opgebaard; in het eerste deel stond een grote wensput (waar ook echte muntstukken in werden geworpen door bezoekers); er was een nabootsing van een opgebaarde dode in bed; er stond een doodskist; er was een mummi; je kon er een gezelschapsspel over ratten en rattenvangers spelen; Er lagen tekeningen van een ridder en een prinses, die je met verschillende patronen kon versieren; in het voorlaatste deel kon je ook een film bekijken over hoe de opgravingen gebeuren.

Ik vond de tentoonstelling een echte aanrader en zou ze graag nog eens gaan bekijken. Ik denk dat je de tentoonstelling telkens met andere ogen kan bekijken en telkens nieuwe dingen ontdekt.

Conferentie: Zusters Trappistinnen van Klaarland

Samen met mijn zus ben ik naar de conferentie geweest. We waren allebei verrast door de talrijke opkomst. Zoveel mensen, zelfs meer als bij aartsbisschop Léonard.

Na de conferentie was ik teleurgesteld. Ik had verwacht dat het meer zou gaan over:

- het leven in het klooster (de dagindeling, de taakverdeling, het gebed...)

- hun roeping (waarom ze ervoor gekozen hebben, wat hen ervan heeft overtuigd om in het klooster te treden...)

- of ze er spijt van hebben en of ze het nog zouden doen

- het leven dat ze leidden voor hun intrede

- wat er allemaal komt kijken bij een intrede

- beelden/ foto's van hun kloosterleven

- de band tussen de zusters onderling...

Maar nu ging het vooral over hun band met God en wat die inhoudt. Dat was ook interessant, maar ik mistte de rest.

Het werd op een saaie manier vertelt, waardoor het een beetje oninteressant werd.

De zuster die daarover vertelde las gewoon een tekst af. Er werden geen beelden, foto's... gebruikt.

Voor mij persoonlijk wist ik op het einde van de conferentie niet zoveel meer over het kloosterleven als ervoor.

Wat ik wel ervaren heb tijdens de conferentie, is de verbondenheid tussen de mensen in de zaal.

Bij het binnenkomen van de zaal werden mijn zus en ik aangestaard. Aan het einde van de conferentie tikte een (oude) man mij op de schouder.

Hij vertelde dat ik als ik snel was, beneden een boekje kon kopen met alle informatie die de zusters hadden vertelt. Als er geen boekjes meer waren, moest ik terug naar hem komen en dan kreeg ik zijn boekje.

Ik vond het heel vriendelijk van die man dat hij dat voorstelde en eigenlijk was ik er een beetje van aangedaan.

Water veranderen in wijn

Het is niet echt iets goddelijks of speciaal.

Maar ik heb een kindje met watervrees leren zwemmen. Het was niet makkelijk en het ging stapje voor stapje vooruit. Maar uiteindelijk ben ik toch heel blij dat het kind nu durft en kan zwemmen.

Als God naar mij toe zou komen, zou mijn eerste reactie zijn... heel hard weglopen. God weet namelijk alles over mij. Wat ik goed deed, wat ik niet goed deed, wanneer ik gelogen heb, wanneer ik had kunnen helpen en het toch niet gedaan heb. Mijn tweede reactie... ik zou aandachtig luisteren naar wat hij te zeggen heeft en vragen of ik altijd de juiste beslissing heb gemaakt. In elk geval wat hij ook zou zeggen of doen, het zou voor mij een wereldschokkend moment zijn.

Ik wens het mijn oma toe, dat God eens naar haar toe gaat. Ze is zo gelovig, bid elke dag voor God, laat kaarsjes branden, gaat vaak naar de kerk.... ze verdient het om hem eens te ontmoeten. En ook vooral omdat ze sinds de dood van mijn opa (9j geleden) het heel moeilijk heeft. Ze kan geen afscheid van hem nemen. Het zou goed zijn, als God haar eens zou vertellen dat alles goed met mijn opa gaat. Dat ze zichzelf niks hoeft te verwijten en dat het tijd is om los te laten en verder te gaan met haar eigen leven, zonder dat ze mijn opa moet vergeten.

Verder wens ik wijnmomenten toe aan alle mensen. Iedereen verdient het om een wijnmoment mee te maken. Maar toch vooral aan mijn familie. Dat ze vele wijnmomenten mogen meemaken, ook al heb ik hen dit jaar heel hard gekwetst door mijn eigen keuze te volgen.

Herinneren, erkennen, herkennen

Herinneren:

Laats is de vader van mijn papa overleden. Mijn zus en ik hebben hem nooit gekend. Hij heeft ons vanaf baby nooit willen zien en nooit niks te maken met ons willen hebben. Dus van een opa kan je hier moeilijk spreken. Mijn zus en ik besloten de begrafenis toch bij te wonen, om papa te steunen. Tijdens de begrafenis werd er een brief voorgelezen door de priester (opgesteld door mijn nichten, de zus en broer van mijn papa). Wat er in die brief stond, was shockerend. Er werd gezegd dat papa, mijn zus en ik een deel van zijn dood op ons geweten hebben, want hij was zo eenzaam zonder ons en hij miste ons.

Na de begrafenis zijn mijn ouders naar de priester toegestapt, om te vragen waarom hij die brief niet eerst besproken heeft met de hele familie. En waar hij het lef vandaan haalt om zoiets voor te lezen. De priester werd kwaad en de situatie is geëscaleerd. Met het resultaat dat er nu nog meer ruzie in de familie is en dat het definitief is dat het nooit meer goed komt.

Erkennen:

Ik heb gezien dat mensen heel hard kunnen zijn voor elkaar, ook als het je eigen familie is. Dat er mensen zijn met een totaal gebrek aan respect en zelfs zo'n dingen durven doen op iemand zijn begrafenis.

Mijn besluit hieruit is: er zijn dingen die je kan vergeven en er zijn ook dingen die nooit te vergeven zijn.

Herkennen:

God kan iedereen vergeven en nieuwe kansen geven. Bij mensen ligt dit anders, je onthoud wat mensen je aandoen, hoeveel pijn ze je doen en hoe hard jij en mensen die je lief hebt er onder lijden. Voor mensen is het veel moeilijker om elkaar te vergeven. Ergens is het misschien jammer dat we het niet zo kunnen als God. Maar ik denk dat het dat is wat ons juist menselijk maakt.

Observatie les godsdienst

De handleiding die voor godsdienst gebruikt word, is Tuin van Heden.

Voor deze les is er geen handleiding gebruikt. Het thema is "Allerheiligen" (vlak voor de herfstvakantie).

Als inleiding gebruikte de juf een bezinningstekst. Voor ze de tekst leest, steekt ze enkele kaarsjes aan. Ze leest de tekst voor, de leerlingen luisteren in stilte.

Na de bezinningstekst stelde de juf een aantal vragen. "Hebben jullie al eens iemand verloren? Hoe voelde je je toen? Wat deed je toen? Hoe reageerde andere? Wat doe je bij Allerheiligen? Wat betekent die dag voor jou?" De leerlingen mogen ook zelf vragen stellen. Dan stelt de juf de vraag: "Hoe zijn Allerheiligen en Allerzielen ontstaan?" De juf gaat op de laatste vraag dieper in. Ze vertelt hoe het ontstaan is.... Als verwerkingsopdracht mogen de leerlingen een gedicht of een tekst schrijven over Allerheiligen. Ze mogen zelf kiezen wat er in staat, hoe het is opgebouwd...

Als de leerlingen klaar zijn, mogen diegene die het willen, hun tekst voorlezen. De tekst wordt dan kort besproken. De andere leerlingen zeggen hoe ze het vonden. Wat het met hun deed...

Hoe worden de 5 geboden van goed godsdienstonderwijs toegepast?

1. Verken met de kinderen de levensbeschouwelijke dimensie van het leven. Geen catechese!

De juf stelt veel vragen en ook de leerlingen mogen vragen stellen. De juf gaat in op alle vragen. Ik vind wel dat er niet echt levensvragen gesteld worden, maar ze geeft wel de kans aan de leerlingen om ze te stellen.

2. Wek daarbij hun belangstelling voor elementen van christelijk geloven (traditie)

Het gaat over allerheiligen en wat de kinderen daar zelf rond doen en weten. Er komen elementen van het christelijk geloven aan bod (naar de kerk gaan op allerheiligen, kerkhof bezoeken, samen zijn met familie, bidden voor de gestorvenen...)

3. Geef de kinderen kansen om zelf actief te leren, te verkennen, na te denken, te ontdekken...

De leerlingen kunnen hier niet zelf actief leren, ze verkennen wel elkaars ervaringen en gevoelens. Het verwerken van de les is het schrijven van een eigen tekst, dus ze worden wel aangezet om erover na te denken.

4. Maak verscheidenheid binnen en buiten de klas zichtbaar en relevant voor het leren

De juf vertelt hoe Allerheiligen en Allerzielen in andere landen en bij andere volken word gevierd. De leerlingen mogen daar ook vragen over stellen, waar de juf dan verder op ingaat.

5. Bied de kinderen ruimte om hun eigenheid als mens en gelovige te vinden, te uiten, te beleven, te vieren ook.

Dit kunnen ze doen aan de hand van het schrijven van een eigen tekst, waarin hun ervaringen, gevoelens en vragen aan bod mogen komen. Het voorlezen van die teksten is om het met de volledige klas te delen. Zodat er ook van elkaar kunnen leren en kunnen ervaren dat het voor iedereen anders is.

Avondconferentie Christelijk forum

Samen met mijn zus ben ik naar de conferentie van aartsbisschop Léonard in Hasselt geweest. De verwachtingen voor de conferentie waren zowel bij mij en mijn zus hoog, als bij de rest van de aanwezige. Iedereen verwachtte dat de aartsbisschop een toelichting zou geven over zijn uitspraken en de heisa in de media. Maar in plaats daarvan werd het naar mijn mening een saaie, moeilijke uiteenzetting over het Christelijk geloof en de complexiteit ervan.

Hieronder ga ik enkele feiten weergeven (die ik tijdens de conferentie genoteerd heb) die hij vermeldt heeft en wat mijn mening daarover is.

* Geloof kan evident lijken. Eerst in God geloven, dan kunnen geloven in Jezus.

Daar ben ik het mee eens. Geloven is alles behalve evident. Je komt vele hindernissen tegen, waardoor je gaat twijfelen aan het geloof of het zelfs helemaal niet meer gaat geloven. Je moet eerst in God geloven, voor je in Jezus kan geloven. Als je niet in God gelooft, kan je al zeker niet in Jezus geloven. Want Jezus is een gevolg van het geloven in God en het Christelijk geloof is gebaseerd op "de persoon" Jezus.

* Redenen om te geloven:

- Hoeveel keer per jaar denken we dat er een God is? Vragen omtrent zijn bestaan?

Wanneer je hier niet over nadenkt, is je geloof oppervlakkig.

Het geloof zal voor de mens altijd een misterie blijven, ook in de toekomst.

Ik vind niet dat iemand kan zeggen dat je geloof oppervlakkig is. Iedereen gelooft zoals hij of zij wilt en dat is persoonlijk. Je kan toch niet zeggen van een ander of dat goed of slecht is.

Dat er een antwoord zal komen op vragen rond het misterie van het geloof. Daar ben ik het volledig mee eens, dat het altijd een misterie zal blijven. En dat niemand er een duidelijk en concreet antwoord op zal kunnen geven.

* Geloof = metafysisch (overheen). Vanuit de natuur vertrekken en overstijgen dat er iets bestaat, namelijk God.

Antropisch principe = de voornaamste dingen in de natuur zijn op leven gebaseerd.

Creationisme: God als schepper van al het leven.

God zal waargenomen worden als bron van het bestaan.

De mens zal altijd aan metafysica doen. De mens is broos en is te vergelijken met het heelal.

Om te geloven in God, moet je overstijgend kunnen denken. Je moet je er overheen kunnen zetten dat God niet zichbaar is als persoon. Dat het iets is, wat het visuele overstijgt. Dat het er is, ook al zijn er geen fysische bewijzen.

De vergelijking die hij maakt, tussen de mens en het heelal snap ik niet helemaal. Ik snap wel dat de mens broos is, maar niet wat de link naar het heelal is.

* Ieder van ons is een klein centrum (intellectuele vaardigheid)

De Heilige Geest kan niet zijn eigen oorsprong zijn. Hij heeft wortelen in de geest van een ander en die vrijheid is absoluut.

De uitleg van de Heilige geest vind ik heel moeilijk om te begrijpen en om eerlijk te zijn, denk ik er nog altijd over na.

* We zijn van hetzelfde ras als God.

* Waarom moeten we blindelings een God zoeken, die zo kort bij is?

- Het sterkste argument van het Atheïsme is het kwade.

Het argument van de Atheïsten is: Als er een God is, waarom gebeuren er dan zoveel slechte en wrede dingen? Het is gemakkelijk om zo te denken, want zo schuif je een deel van de verantwoordelijkheid van de mens af. Zo ben je zelf niet verantwoordelijk voor je eigen daden. Dat kan voor mij niet. Iedereen beslist zelf wat je doet of niet doet.

Het bestaan van een persoonlijke God is moeilijk te aanvaarden.

Het kwade is er om de kosmos in evenwicht te houden. De dood is een deel van de tragedie op aarde.

Er eeuwig zijn is een ramp. Voorbeeld: wie zou er dan nog willen trouwen? Wat moet de minster van pensioenen doen? Eeuwig leven, zou denk ik echt niet fijn zijn. Er ontstaan zoveel problemen. Je kan doen en laten wat je wilt, want er zijn geen consequenties meer. Nee eeuwig leven, zou ook voor mij niet hoeven. Al is afscheid nemen van mensen, dieren ... ook niet makkelijk.

* Jezus zegt niks om het kwade te rechtvaardigen.

Redenen om te geloven in Jezus.

3 typische kenmerken:

* Beweging in woord en daad is gelijk.

Geloofwaardigheid door de uitstraling van aantrekkelijkheid en waarheid.

- Uitspraken van Jezus

Johannes:

Ik en de vader zijn één. Wie mij ziet, ziet de vader. De vader is altijd aan het werk, net zoals ik.

Meest doorslaggevende teksten staan in het evangelie volgens Marcus.

- Daden is beweging van Jezus.

Het gezag van Jezus

Godslastering: wie anders dan God kan de zonden vergeten?

Wie mensen liever ziet dan God, is hem niet waard.

Jezus zal rust en verlichting schenken.

Jezus is een gevaarlijke goeroe die ooit heeft bestaan ofwel is hij werkelijk degene die hij beweerd te zijn en moet hij zo spreken.

* Uiterste vernedering tijdens zijn lijden:

- Eigen zoon van God sterft met Gods stilzwijgen, uiterst verlaten.

Jezus sterft al schreeuwend: "Mijn God, mijn God, waarom hebt gij mij verlaten?"

- Niemand zal ooit die verlatenheid kunnen pijlen.

- Onschuldig gekruisigd tussen twee zondaars (bandieten)

* Getuigenis van zijn opstand uit de dood.

- Uitgebreid en universeel in het Nieuwe testament.

- Je kan het begrijpen door de laatste hoofdstukken te lezen.

- Niet gebaseerd op fysiologisch of psychologisch aspect.

- Geloof zonder verrijzenis = onmogelijk! Zonder verrijzenis, is geloven een onverklaarbaar raadsel.

- Werkelijk een groot misterie

- Groot misterie, maar er zijn stralen van betekenis.

- Unieke zoon relatie met God.

Verrijzenis is eerherstel van God.

Het werkelijke gestalte van Jezus is een goddelijke conditie.

Het inleiden van een nieuwe wereld = transfiguratie van ons lichaam. Als hij werkelijk alles is, dan is alles van de mens in hem te vinden. Maar is dit werkelijk of slechts een illusie?

Na de conferentie was er ook nog een vragenronde, maar daar ben ik niet meer geweest. Er was te veel volk en mijn hoofd zat helemaal vol. Ik had veel stof om over na te denken en te verwerken.

Er zijn dingen waar ik het mee eens ben en dingen waar ik het niet mee eens ben. De aartsbisschop is voor mij vaak te radicaal in bepaalde dingen die hij zegt over het geloof. En het komt vaak over alsof hij dingen (van het geloof) wil opleggen en dat komt juist verkeerd over.

Maar uiteindelijk ben ik toch blij dat ik geweest ben, om hem eens te zien. Om te zien hoe hij echt is, hoe hij denkt en hoe hij reageert op de reacties van de mensen. Ik hoop alleen voor hem dat hij vanaf nu op een positieve manier in de media komt. Zodat de mensen niet het negatieve aan het geloof koppelen, maar ook het positieve.

Onderhandelingsgeloof ???

Onlangs kwam ik deze afbeelding tegen op het internet.

Ik vond ze nuttig om hier op te zetten,

Het geeft weer, wat het geloof bij veel jongeren inhoudt. Ze doen aan onderhandelingsgeloof.

Ze geloven niet, tot ze het echt nodig hebben. Dan proberen ze een afspraak met God te maken.

Als jij dit voor mij doet, dan geloof ik in jou.

Wanneer ze niet het gewenste effect krijgen, wat ze verlangden, bevestigt dat voor hen dat er geen God is.

En als er al een God is je er zeker en vast niet op kan rekenen. Want hij laat je in de steek wanneer je hem nodig hebt.

Gelukkig verandert het geloof wel terug als je ouder word en beseft dat geloof veel meer is dan onderhandelen over wat je wilt of niet wilt.

Maar toch vond ik het een treffende cartoon, die dit goed weergeeft.