donderdag 30 december 2010

Water veranderen in wijn

Het is niet echt iets goddelijks of speciaal.
Maar ik heb een kindje met watervrees leren zwemmen. Het was niet makkelijk en het ging stapje voor stapje vooruit. Maar uiteindelijk ben ik toch heel blij dat het kind nu durft en kan zwemmen.
Als God naar mij toe zou komen, zou mijn eerste reactie zijn... heel hard weglopen. God weet namelijk alles over mij. Wat ik goed deed, wat ik niet goed deed, wanneer ik gelogen heb, wanneer ik had kunnen helpen en het toch niet gedaan heb. Mijn tweede reactie... ik zou aandachtig luisteren naar wat hij te zeggen heeft en vragen of ik altijd de juiste beslissing heb gemaakt. In elk geval wat hij ook zou zeggen of doen, het zou voor mij een wereldschokkend moment zijn.
Ik wens het mijn oma toe, dat God eens naar haar toe gaat. Ze is zo gelovig, bid elke dag voor God, laat kaarsjes branden, gaat vaak naar de kerk.... ze verdient het om hem eens te ontmoeten. En ook vooral omdat ze sinds de dood van mijn opa (9j geleden) het heel moeilijk heeft. Ze kan geen afscheid van hem nemen. Het zou goed zijn, als God haar eens zou vertellen dat alles goed met mijn opa gaat. Dat ze zichzelf niks hoeft te verwijten en dat het tijd is om los te laten en verder te gaan met haar eigen leven, zonder dat ze mijn opa moet vergeten.
Verder wens ik wijnmomenten toe aan alle mensen. Iedereen verdient het om een wijnmoment mee te maken. Maar toch vooral aan mijn familie. Dat ze vele wijnmomenten mogen meemaken, ook al heb ik hen dit jaar heel hard gekwetst door mijn eigen keuze te volgen.

Herinneren, erkennen, herkennen

Herinneren:
Laats is de vader van mijn papa overleden. Mijn zus en ik hebben hem nooit gekend. Hij heeft ons vanaf baby nooit willen zien en nooit niks te maken met ons willen hebben. Dus van een opa kan je hier moeilijk spreken. Mijn zus en ik besloten de begrafenis toch bij te wonen, om papa te steunen. Tijdens de begrafenis werd er een brief voorgelezen door de priester (opgesteld door mijn nichten, de zus en broer van mijn papa). Wat er in die brief stond, was shockerend. Er werd gezegd dat papa, mijn zus en ik een deel van zijn dood op ons geweten hebben, want hij was zo eenzaam zonder ons en hij miste ons.
Na de begrafenis zijn mijn ouders naar de priester toegestapt, om te vragen waarom hij die brief niet eerst besproken heeft met de hele familie. En waar hij het lef vandaan haalt om zoiets voor te lezen. De priester werd kwaad en de situatie is geëscaleerd. Met het resultaat dat er nu nog meer ruzie in de familie is en dat het definitief is dat het nooit meer goed komt.

Erkennen:
Ik heb gezien dat mensen heel hard kunnen zijn voor elkaar, ook als het je eigen familie is. Dat er mensen zijn met een totaal gebrek aan respect en zelfs zo'n dingen durven doen op iemand zijn begrafenis.
Mijn besluit hieruit is: er zijn dingen die je kan vergeven en er zijn ook dingen die nooit te vergeven zijn.

Herkennen:
God kan iedereen vergeven en nieuwe kansen geven. Bij mensen ligt dit anders, je onthoud wat mensen je aandoen, hoeveel pijn ze je doen en hoe hard jij en mensen die je lief hebt er onder lijden. Voor mensen is het veel moeilijker om elkaar te vergeven. Ergens is het misschien jammer dat we het niet zo kunnen als God. Maar ik denk dat het dat is wat ons juist menselijk maakt.

zaterdag 4 december 2010

Observatie les godsdienst

De handleiding die voor godsdienst gebruikt word, is Tuin van Heden.
Voor deze les is er geen handleiding gebruikt. Het thema is "Allerheiligen" (vlak voor de herfstvakantie).
Als inleiding gebruikte de juf een bezinningstekst. Voor ze de tekst leest, steekt ze enkele kaarsjes aan. Ze leest de tekst voor, de leerlingen luisteren in stilte.
Na de bezinningstekst stelde de juf een aantal vragen. "Hebben jullie al eens iemand verloren? Hoe voelde je je toen? Wat deed je toen? Hoe reageerde andere? Wat doe je bij Allerheiligen? Wat betekent die dag voor jou?" De leerlingen mogen ook zelf vragen stellen. Dan stelt de juf de vraag: "Hoe zijn Allerheiligen en Allerzielen ontstaan?" De juf gaat op de laatste vraag dieper in. Ze vertelt hoe het ontstaan is.... Als verwerkingsopdracht mogen de leerlingen een gedicht of een tekst schrijven over Allerheiligen. Ze mogen zelf kiezen wat er in staat, hoe het is opgebouwd...
Als de leerlingen klaar zijn, mogen diegene die het willen, hun tekst voorlezen. De tekst wordt dan kort besproken. De andere leerlingen zeggen hoe ze het vonden. Wat het met hun deed...

Hoe worden de 5 geboden van goed godsdienstonderwijs toegepast?
1. Verken met de kinderen de levensbeschouwelijke dimensie van het leven. Geen catechese!
De juf stelt veel vragen en ook de leerlingen mogen vragen stellen. De juf gaat in op alle vragen. Ik vind wel dat er niet echt levensvragen gesteld worden, maar ze geeft wel de kans aan de leerlingen om ze te stellen.
2. Wek daarbij hun belangstelling voor elementen van christelijk geloven (traditie)
Het gaat over allerheiligen en wat de kinderen daar zelf rond doen en weten. Er komen elementen van het christelijk geloven aan bod (naar de kerk gaan op allerheiligen, kerkhof bezoeken, samen zijn met familie, bidden voor de gestorvenen...)
3. Geef de kinderen kansen om zelf actief te leren, te verkennen, na te denken, te ontdekken...
De leerlingen kunnen hier niet zelf actief leren, ze verkennen wel elkaars ervaringen en gevoelens. Het verwerken van de les is het schrijven van een eigen tekst, dus ze worden wel aangezet om erover na te denken.
4. Maak verscheidenheid binnen en buiten de klas zichtbaar en relevant voor het leren
De juf vertelt hoe Allerheiligen en Allerzielen in andere landen en bij andere volken word gevierd. De leerlingen mogen daar ook vragen over stellen, waar de juf dan verder op ingaat.
5. Bied de kinderen ruimte om hun eigenheid als mens en gelovige te vinden, te uiten, te beleven, te vieren ook.
Dit kunnen ze doen aan de hand van het schrijven van een eigen tekst, waarin hun ervaringen, gevoelens en vragen aan bod mogen komen. Het voorlezen van die teksten is om het met de volledige klas te delen. Zodat er ook van elkaar kunnen leren en kunnen ervaren dat het voor iedereen anders is.


woensdag 1 december 2010

Avondconferentie Christelijk forum

Samen met mijn zus ben ik naar de conferentie van aartsbisschop Léonard in Hasselt geweest. De verwachtingen voor de conferentie waren zowel bij mij en mijn zus hoog, als bij de rest van de aanwezige. Iedereen verwachtte dat de aartsbisschop een toelichting zou geven over zijn uitspraken en de heisa in de media. Maar in plaats daarvan werd het naar mijn mening een saaie, moeilijke uiteenzetting over het Christelijk geloof en de complexiteit ervan.
Hieronder ga ik enkele feiten weergeven (die ik tijdens de conferentie genoteerd heb) die hij vermeldt heeft en wat mijn mening daarover is.

* Geloof kan evident lijken. Eerst in God geloven, dan kunnen geloven in Jezus.
Daar ben ik het mee eens. Geloven is alles behalve evident. Je komt vele hindernissen tegen, waardoor je gaat twijfelen aan het geloof of het zelfs helemaal niet meer gaat geloven. Je moet eerst in God geloven, voor je in Jezus kan geloven. Als je niet in God gelooft, kan je al zeker niet in Jezus geloven. Want Jezus is een gevolg van het geloven in God en het Christelijk geloof is gebaseerd op "de persoon" Jezus.

* Redenen om te geloven:
- Hoeveel keer per jaar denken we dat er een God is? Vragen omtrent zijn bestaan?
Wanneer je hier niet over nadenkt, is je geloof oppervlakkig.
Het geloof zal voor de mens altijd een misterie blijven, ook in de toekomst.
Ik vind niet dat iemand kan zeggen dat je geloof oppervlakkig is. Iedereen gelooft zoals hij of zij wilt en dat is persoonlijk. Je kan toch niet zeggen van een ander of dat goed of slecht is.
Dat er een antwoord zal komen op vragen rond het misterie van het geloof. Daar ben ik het volledig mee eens, dat het altijd een misterie zal blijven. En dat niemand er een duidelijk en concreet antwoord op zal kunnen geven.

* Geloof = metafysisch (overheen). Vanuit de natuur vertrekken en overstijgen dat er iets bestaat, namelijk God.
Antropisch principe = de voornaamste dingen in de natuur zijn op leven gebaseerd.
Creationisme: God als schepper van al het leven.
God zal waargenomen worden als bron van het bestaan.
De mens zal altijd aan metafysica doen. De mens is broos en is te vergelijken met het heelal.
Om te geloven in God, moet je overstijgend kunnen denken. Je moet je er overheen kunnen zetten dat God niet zichbaar is als persoon. Dat het iets is, wat het visuele overstijgt. Dat het er is, ook al zijn er geen fysische bewijzen.
De vergelijking die hij maakt, tussen de mens en het heelal snap ik niet helemaal. Ik snap wel dat de mens broos is, maar niet wat de link naar het heelal is.

* Ieder van ons is een klein centrum (intellectuele vaardigheid)
De Heilige Geest kan niet zijn eigen oorsprong zijn. Hij heeft wortelen in de geest van een ander en die vrijheid is absoluut.
De uitleg van de Heilige geest vind ik heel moeilijk om te begrijpen en om eerlijk te zijn, denk ik er nog altijd over na.

* We zijn van hetzelfde ras als God.

* Waarom moeten we blindelings een God zoeken, die zo kort bij is?
- Het sterkste argument van het Atheïsme is het kwade.
Het argument van de Atheïsten is: Als er een God is, waarom gebeuren er dan zoveel slechte en wrede dingen? Het is gemakkelijk om zo te denken, want zo schuif je een deel van de verantwoordelijkheid van de mens af. Zo ben je zelf niet verantwoordelijk voor je eigen daden. Dat kan voor mij niet. Iedereen beslist zelf wat je doet of niet doet.
Het bestaan van een persoonlijke God is moeilijk te aanvaarden.
Het kwade is er om de kosmos in evenwicht te houden. De dood is een deel van de tragedie op aarde.
Er eeuwig zijn is een ramp. Voorbeeld: wie zou er dan nog willen trouwen? Wat moet de minster van pensioenen doen? Eeuwig leven, zou denk ik echt niet fijn zijn. Er ontstaan zoveel problemen. Je kan doen en laten wat je wilt, want er zijn geen consequenties meer. Nee eeuwig leven, zou ook voor mij niet hoeven. Al is afscheid nemen van mensen, dieren ... ook niet makkelijk.

* Jezus zegt niks om het kwade te rechtvaardigen.
Redenen om te geloven in Jezus.
3 typische kenmerken:
* Beweging in woord en daad is gelijk.
Geloofwaardigheid door de uitstraling van aantrekkelijkheid en waarheid.
- Uitspraken van Jezus
Johannes:
Ik en de vader zijn één. Wie mij ziet, ziet de vader. De vader is altijd aan het werk, net zoals ik.
Meest doorslaggevende teksten staan in het evangelie volgens Marcus.
- Daden is beweging van Jezus.
Het gezag van Jezus
Godslastering: wie anders dan God kan de zonden vergeten?
Wie mensen liever ziet dan God, is hem niet waard.
Jezus zal rust en verlichting schenken.
Jezus is een gevaarlijke goeroe die ooit heeft bestaan ofwel is hij werkelijk degene die hij beweerd te zijn en moet hij zo spreken.

* Uiterste vernedering tijdens zijn lijden:
- Eigen zoon van God sterft met Gods stilzwijgen, uiterst verlaten.
Jezus sterft al schreeuwend: "Mijn God, mijn God, waarom hebt gij mij verlaten?"
- Niemand zal ooit die verlatenheid kunnen pijlen.
- Onschuldig gekruisigd tussen twee zondaars (bandieten)

* Getuigenis van zijn opstand uit de dood.
- Uitgebreid en universeel in het Nieuwe testament.
- Je kan het begrijpen door de laatste hoofdstukken te lezen.
- Niet gebaseerd op fysiologisch of psychologisch aspect.
- Geloof zonder verrijzenis = onmogelijk! Zonder verrijzenis, is geloven een onverklaarbaar raadsel.
- Werkelijk een groot misterie
- Groot misterie, maar er zijn stralen van betekenis.
- Unieke zoon relatie met God.
Verrijzenis is eerherstel van God.
Het werkelijke gestalte van Jezus is een goddelijke conditie.
Het inleiden van een nieuwe wereld = transfiguratie van ons lichaam. Als hij werkelijk alles is, dan is alles van de mens in hem te vinden. Maar is dit werkelijk of slechts een illusie?

Na de conferentie was er ook nog een vragenronde, maar daar ben ik niet meer geweest. Er was te veel volk en mijn hoofd zat helemaal vol. Ik had veel stof om over na te denken en te verwerken.
Er zijn dingen waar ik het mee eens ben en dingen waar ik het niet mee eens ben. De aartsbisschop is voor mij vaak te radicaal in bepaalde dingen die hij zegt over het geloof. En het komt vaak over alsof hij dingen (van het geloof) wil opleggen en dat komt juist verkeerd over.
Maar uiteindelijk ben ik toch blij dat ik geweest ben, om hem eens te zien. Om te zien hoe hij echt is, hoe hij denkt en hoe hij reageert op de reacties van de mensen. Ik hoop alleen voor hem dat hij vanaf nu op een positieve manier in de media komt. Zodat de mensen niet het negatieve aan het geloof koppelen, maar ook het positieve.


Onderhandelingsgeloof ???


Onlangs kwam ik deze afbeelding tegen op het internet.
Ik vond ze nuttig om hier op te zetten,
Het geeft weer, wat het geloof bij veel jongeren inhoudt. Ze doen aan onderhandelingsgeloof.
Ze geloven niet, tot ze het echt nodig hebben. Dan proberen ze een afspraak met God te maken.
Als jij dit voor mij doet, dan geloof ik in jou.
Wanneer ze niet het gewenste effect krijgen, wat ze verlangden, bevestigt dat voor hen dat er geen God is.
En als er al een God is je er zeker en vast niet op kan rekenen. Want hij laat je in de steek wanneer je hem nodig hebt.
Gelukkig verandert het geloof wel terug als je ouder word en beseft dat geloof veel meer is dan onderhandelen over wat je wilt of niet wilt.
Maar toch vond ik het een treffende cartoon, die dit goed weergeeft.

Thomas-webpagina

Ik heb gekozen om iets op te zoeken over het onderwerp: pater Damiaan.
Over dit onderwerp zijn aparte dossiers opgemaakt. Je krijgt dadelijk 7 links, waar je ontelbaar veel informatie kan terug vinden. Bijvoorbeeld: De eerste link heeft een inhoudstafel met wat je allemaal kan terug vinden. Je wordt overladen met informatie, waardoor het belangrijk is dat je een goede selectie maakt.
De website is leuk voor allerlei dingen. Ook voor gebedjes, ideeën voor vieringen..., je kan er voor veel terecht.
Zelf heb ik vorig jaar voor een godsdienstles in het 5de leerjaar over de damiaan-actie: Bolivië een aantal dingen op de webpagina opgezocht. Ik heb het vooral gedaan om zelf meer achtergrond over het onderwerp te hebben, zodat er als de leerlingen iets vragen dieper op kan worden ingegaan.
Ik heb er wel gebedjes en stiltemomenten van geprobeerd in de klas. De leerlingen vonden het leuk en zelf vond ik ook leuk.
Wat ik een minpunt vind aan de webpagina is, dat ik voor 'kleinere onderwerpen' lang moet zoeken, tot ik het gewenste resultaat heb. Ik vind de webpagina soms wat chaotisch en onoverzichtelijk. Dit kan ook zijn doordat ik de webpagina niet zo vaak gebruik.

donderdag 25 november 2010

Tijdschrift: Samuel

"Hallo wie ben jij?"

Ik heb Samuel gelezen, omdat ik stage doe in het zesde leerjaar.
Voor het voorbereiden van een godsdienstles zou ik nooit in een tijdschrift gaan kijken. Na het lezen van Samuel denk ik daar anders over. Ik zou er zeker eens in gaan kijken of er bruikbare en leuke dingen instaan.
De rubrieken boek van de maand, gebedsintentie, flash, knipoog, foto van de maand. Het heeft allemaal te maken met levensbeschouwing en godsdienst. Maar op een andere manier, zodat kinderen niet weten dat ze ermee bezig zijn. Het is interessant en boeiend, dingen die ze echt willen lezen.
Het bijbelverhaal wordt kort en bondig weergegeven, mooie tekeningen en het leest vlot. Ik denk wel dat kinderen het mooi vinden en dat het hen aanspreekt. De vragen die over het verhaal worden gesteld, zou ik niet stellen. Ik vind dat het de vragen gaan over de tekst en niet over de inhoud van het verhaal.
Onder de loep, meer over de bijbel, een bijbel in mijn leven, een kijk in de tijd... zou ik wel gebruiken, omdat ik dat zelf leuk en belangrijk vind. Het geeft meer achtergrond over het verhaal, waardoor de betekenis van het verhaal duidelijker wordt.
Het dossier lijkt uiterlijk een beetje op de dossiers uit Zonneland. Het is herkenbaar voor kinderen. Het gaat over dingen uit de leefwereld van de kinderen, waardoor het boeiend is voor hen en ze het willen lezen. In dit nummer gaat het over Zuid-Afrika, een brief door een kind geschreven, Mandela, het WK, de vlag...
Het deel kunstig vind ik echt heel leuk en zou ik zeker in de klas gebruiken. Op een creatieve manier omgaan met bijbelverhalen is leuk en leerzaam. Je gaat het anders bekijken en er anders over denken. Het geeft een andere invalshoek dan er gewoon over praten.
Aan de achterkant van het tijdschrift staat een leuk gebed.
Ik vind het een heel bruikbaar boekje en ik zou er zeker dingen uithalen om in de klas te proberen.


donderdag 11 november 2010

Bijbelverhalen: 'Het land onder de regenboog' van Nico ter Linden

Ballingschap

Het verhaal geeft goed weer wat er in de mensen, die Jeruzalem moeten verlaten, omging. Ik vind het leuk dat de gevoelens en vooral het verdriet van de moeder aan bod komt. Vaak komt dit niet voor in verhalen, maar laten ze alleen de gevoelens zien van de kinderen. Door dit te tonen, ervaren kinderen ook dat volwassenen ook verdriet kunnen hebben. Er wordt duidelijk beschreven wat er allemaal bij komt kijken als je alles achter moet laten. Wat heb je allemaal nodig? Wat laat je achter?

  • De angst van de kinderen en de volwassenen: wat gaat er gebeuren? Wat staat er ons te wachten?
  • De vraag van de kinderen: Waarom moeten we weg? Er wordt een concreet en duidelijk antwoord op gegeven, waardoor kinderen van het lager onderwijs het wel begrijpen.

Het verhaal geeft ook goed weer wat het bij mensen te weeg brengt, als je alles zomaar van de ene dag op de andere moet achterlaten.

Jakobs droom

Ik vind het een mooi verhaal. Waar ik altijd in geloofd heb, komt hier aan bod. En dat is dat je uit bijbel verhalen moed en vertrouwen kan putten. De verhalen hebben iets troostend. Hier in dit verhaal wordt het aangehaald om de kinderen te troosten en gerust te stellen. Door bepaalde verhalen te vertellen, geef je heel wat cultuur, normen en waarden mee.

In Babylonië

Dit verhaal vind ik niet zo mooi als de andere. Er wordt niet veel in vertelt en het is allemaal nogal droevig omschreven. Er is wel al een verwijzing naar het volgende verhaal: de toren van Babel.

De toren van Babel

Ik vind dat dit verhaal op een duidelijke manier vertelt word. Persoonlijk begreep ik het verhaal vroeger als kind niet zo goed. Er wordt goed uitgelegd hoe de ruzie ontstaat, wat er gebeurd, hoe de vreemde talen ontstaan zijn en wat de aanleiding van dit alles was. Op het einde van het verhaal wordt dan ook nog eens vermeld dat Tobias het verhaal begrepen heeft en nu ook snapt waarom oom Ben de toren van Marduk te hoog vind.

Sabbat

Een mooi verhaal dat vertelt dat ondanks wat er ook allemaal gebeurd, je het geloof niet mag verliezen. Wat er ook gebeurd, het geloof is sterk. De zegening van Judith en Tobias wordt mooi omschreven.

Het begrip Sabbat wordt uitgelegd en ook welke speciale betekenis het heeft voor hen. Er word een oplossing gezocht voor het feit dat ze geen tempel hebben. Dit toont aan dat er geen gebouw is om te kunnen geloven of om het geloof te kunnen uiten, te bidden, samen te komen... Voor mij uit het zingen hun sterke geloof in Jeruzalem en in God.

In het begin

Waar er in andere bijbels vaak naar gezocht moet worden, wordt hier duidelijk gezegd. Wanneer er een kind de vraag stelt: "Hoe weet je dat het waar is, je was er niet bij?" Ik vind dat hier heel goed en duidelijk op geantwoord word. "Ik weet niet hoe God begonnen is, maar ik kan wel vertellen waar ik denk dat God om begonnen is." Het is geen geschiedenisboek, maar een verhalenboek. Volgens mij word de bijbel vaak te letterlijk gelezen en vinden daarom een groot aantal mensen dat het nonsens zijn. Ze zien niet welke betekenis er achter de verhalen zit en wat er mee vertelt wilt worden. Daarom vind ik het ook heel belangrijk dat de verhalen aan kinderen vertelt worden, zodat er ook ingegaan kan worden op de figuurlijke betekenis.

In de tuin

Hier noemen ze het, het tweede scheppingsverhaal. Het gaat over het Hof van Eden, over Adam en Eva. Het verhaal wordt mooi weergegeven. Hoe God het leven schenkt aan Adam en Eva. Maar het mooiste is het einde van het verhaal. Adam en Eva doen iets wat niet mag en toch laat God hen niet vallen. Hij geeft het een straf, maar laat het niet in de steek.

Kaïn en Abel

In de vele verhalen wordt er een vertaling gemaakt van woorden (Kaïn = schepsel; Abel = niets, licht), zodat de betekenis duidelijker word. Kaïn en Abel vind ik een moeilijk verhaal, voor kinderen, om te begrijpen. God kiest voor allebei, ook al doet Kaïn iets vreselijk. Heel verwarrend voor kinderen. Maar ook hier wordt het verhaal op het einde verduidelijkt. En geeft voor een stukje betekenis van het geloof weer. God kiest altijd voor de zwakkere, de mindere. Wie je ook bent of wat je ook gedaan hebt, God zal je nooit in de steek laten.

De ark van Noach

God vindt dat de mensen verkeerd bezig zijn. Ze liegen, bedriegen, vechten, maken ruzie, zijn jaloers ... en hij beslist om er iets aan te doen. Door het verhaal van Noach wordt het duidelijk dat er een nieuw begin wordt aangekondigd. Hoe hard de mensen ook spotten met Noach. Noach gelooft in God.

Het land onder de regenboog

Als dank steekt Noach een offer aan. God vertelt dat hij veilig is en er nooit meer een zonvloed over de aarde komt. Noach heeft zich altijd, samen met zijn familie, goed gedragen. Als teken van dankbaarheid (en ik vind het symbolisch heel mooi), schenkt hij hen de regenboog. De symbolische betekenis: beide armen uitgestrekt over de aarde, hij denkt altijd aan hen en hij zal hen altijd dragen. God dankt hen voor hun goedheid, hun sterke geloof in hem. Dit is ook de titel van de bijbel en als je de symbolische waarde weet, weet je ook waar het er in de bijbel om draait.

Abraham verschijnt op het toneel

Heel mooi omschreven hoe de verschillende volkeren zijn ontstaan. Abraham laat zien dat hij in God gelooft door zijn oordeel niet in twijfel te trekken en door hem blindelings te volgen. De nauwe band tussen Abraham en Sarah wordt hier aangetoond, doordat Sarah met Abraham mee gaat, zonder te weten waar ze aan begint. En dit alles zonder enige twijfel. Ook Lot wordt er al in vermeld voor het volgende verhaal.

Abraham en Lot

Abraham verliest zijn geloof in God door de tegenslagen die hij gekend heeft. Hij keert God en zijn vrouw Sarah de rug toe, maar ziet al snel in dat hij verkeerd was. Hij herstelt het geloof en vertrouwen in God en ook met Sarah komt het terug goed. Laat zien dat alles te vergeten en te vergeven valt en dat God je nooit in de steek laat. Ook niet als je dat even met hem doet. Abraham en Lot krijgen ruzie en gaat uit elkaar, maar desondanks is Abraham er voor Lot in moeilijke tijden, in tijden van nood en ook al hadden ze ruzie. Abraham gaat Lot helpen. Dit geeft voor mij aan dat als iemand in nood is, je ook hulp kan gebruiken van wie dan ook, zelfs van iemand waar je ruzie mee hebt.

De wanhoop van Abraham

Abraham verliest de hoop en daardoor twijfelt hij aan zijn geloof. Wanneer hij er verder over nadenkt, weet hij dat God hem niet in de steek laat en de twijfels zijn verdwenen. Abraham geloofd dan terug 'sterker'. In het dagelijkse leven verliezen mensen voortdurend het geloof door dingen die gebeuren met hen of in hun leven. Het is jammer dat ook maar enkele het geloof terug vinden. De andere voelen zich verloren, alleen en in de steek gelaten. Misschien zou het beter zijn, dat ook zij wat dieper nadenken over het geloof en wat het voor hen precies betekent.

Abraham vecht

Een passende titel voor dit verhaal. Abraham vecht met zijn geloof en vertrouwen in God. Voor mij is de boodschap uit het verhaal, dat geloven niet iets is wat dwingend kan zijn. Je kan niet zomaar, wanneer jij het wilt, een verbond sluiten met God om te krijgen wat je wilt. Het is geen onderhandelingsgeloof. Geloven is iets wat je altijd doet of helemaal niet.

Abraham en Hagar

Ismaïl = God hoort. Dit vind ik geen leuk verhaal. Ik weet dat polygamie in die tijden volstrekt normaal was, maar ik sta er niet achter. Van dit verhaal kan ik niet genieten en ik zou het ook nooit in de klas vertellen.

Het verhaal van de lach

Isaäk = hij lacht. Mooi verhaal dat aantoont dat niet alles vanzelf gaat en dat je soms heel wat geduld, geloof en vertrouwen moet opbrengen. Ook een mooi voorbeeld dat beloftes nagekomen moeten worden, het maakt niet uit op welk moment. Isaäk wordt vernoemt naar het ongeloof van zijn ouders, maar hijzelf zal staan als leider van een volk uitgekozen door God. Wat hier voor mij achter schuilt is, dat je moet geloven ook al lijkt het onwaarschijnlijk.

De ondergang van Sodom

God loont de goede mensen en straft 'de stoute' mensen. Wie naar God luistert overkomt niks, bij hem ben je veilig. In het verhaal komt ook de liefde van Abraham voor Lot voor. Hij vraagt aan God om Lot en zijn gezin te beschermen en alle andere goede mensen uit Sodom. Een beetje een eng verhaal, vooral omdat de vrouw van Lot in een zoutpilaar verandert.

Zo gingen die beiden tezamen

In het begin van het verhaal, had ik het helemaal niet begrepen dat het over een droom van Abraham ging, dat wist ik pas op het einde. Dit heb ik altijd al 1 van de mooiste verhalen gevonden. Ondanks zijn liefde voor zijn zoon, zou Abraham alles doen voor zijn God en zijn geloof. Het mooie eraan is dat God Abraham niet langer ziet als ongelovige, maar als een sterk gelovige, ook al twijfelt hij soms aan zijn geloof.

De dood van Sara

Abraham wil Sara dicht bij hem houden en enkel het beste is goed genoeg voor haar. Efron vraagt veel geld voor het land, maar Abraham ziet het als een begin van het beloofde land en betaalt het dan ook. Het verhaal zelf stelt mij een beetje teleur, ik had verwacht dat er meer ingegaan zou worden op het verdriet en de gevoelens van Abraham. Dat er toch wat meer aandacht zou besteed worden aan het afscheid nemen van iemand. Ik vind het verhaal een beetje oppervlakkig. Wanneer ik de titel lees had ik het mij anders voorgesteld.

De knecht die zoekt een vrouw

Dit vind ik een mooi verhaal, alleen is het jammer dat het zo abrupt eindigt. Het mooie aan het verhaal is, is dat er wordt gesproken van uithuwelijking, maar dat er toch rekening gehouden wordt met de mening van de bruid, zodat het uiteindelijk een huwelijk is met wederzijdse toestemming.

De dood van Abraham

Ik vind dat de titel verkeerd is gekozen. Het verhaal gaat over de ontmoeting tussen Isaäk en Rebecca, de dood van Abraham komt maar heel even aan bod. En ook hier wordt er niet op de gevoelens ingegaan. Ook Ismaël komt er heel even in voor, maar verdwijnt alweer snel. Jammer dat er niet dieper wordt op ingegaan.

Jakob en Esau

Een mooi verhaal over hoe verschillend broers (zelfs als het een tweeling is) kunnen zijn. Het gaat er ook over dat niet alle familieleden goed met elkaar kunnen opschieten. Al snel is de rol van de broers duidelijk: Esau = de ruige, Jakob = de beetnemer. Jakob koopt het recht van de eersteling af van zijn oudere broer met een kom soep. Esau heeft dit niet door en stemt meteen toe. Dit is het eerste deel van het plan van Jakob, om het recht en de zegening van de eersteling te bemachtigen.

Het bedrog

Jakob die zich voordoet als zijn broer om de zegen van zijn vader te krijgen. Esau is woedend en daarom vertrekt Jakob naar Haran. Als kind intrigeerde dit verhaal mij. Ik kon niet begrijpen dat je zo kon liegen en bedriegen tegen je eigen familie. Het doet me ook altijd terug denken aan het verhaal van Kaïn en Abel. Twee broers die wreed zijn voor elkaar. Tegenwoordig wordt dit meer en meer het beeld van de gemeenschap waarin wij leven. Mensen, familieleden, goede vrienden... die elkaar wrede dingen aan doen of elkaar het leven onaangenaam maken.

Rachel

Jakob vlucht weg, het was een zware tocht en de bevolking van Haran is niet gastvrij. Ze antwoorden bot, maar Jakob ervaart een gevoel van rust en geluk wanneer hij Rachel en zijn oom Laban ziet. Hij maakt indruk op zijn familie en op de herders. Toch vraagt hij zich af hoe het met Esau zou zijn. Ik interpreteer dit als een soort schuldgevoel dat hij heeft. En dat je, je problemen niet kan oplossen door er van weg te lopen. Het blijft je achter volgen en je kan er maar beter meteen een oplossing voor zoeken, zodat jij en die andere gemoedsrust vinden.

De bedrieger bedrogen

Het verhaal gaat over 'boontje komt om zijn loontje'. Wat Jakob met Esau gedaan heeft, doet zijn oom Laban nu met hem. Hij bedriegt Jakob doordat de bruid onder de sluier Léa is en niet Rachel. Jakob is boos en voelt zich bedrogen, maar dan ziet hij in dat hij dit ook met zijn broer Esau heeft gedaan. Hij weet nu hoe zijn broer zich voelt.

Twee vrouwen

Het verhaal gaat over jaloezie en dat mensen er alles aan doen om te krijgen wat ze willen (de appels onder het bed). In het verhaal wordt ook aangetoond dat je met jaloezie nergens komt, het werkt je alleen maar tegen. Je komt er niet mee vooruit.

De terugkeer

Na het bedrog van Laban tegenover Jakob, doet Jakob het terug bij Laban. Met een smoes maakt Jakob een deal met Laban. Jakob vertrekt met zijn vrouwen en kinderen, zonder dat Laban het weet. Wanneer die erachter komt, is hij razend. Hij gaat er achteraan. Daar aangekomen besluit Laban dan toch om geen ruzie te maken en ze in vrede te laten vertrekken.

De worsteling aan de rivier

Jakob is bang om terug te gaan, hij twijfelt maar door te 'vechten' met God, ziet hij dat hij niet hoeft te twijfelen. Jakob verandert in Israël (=strijder van God). Hij is zijn naam de beetnemer kwijt, wat een stuk van zijn schaamte weg neemt. Het is goed om eens te worstelen of te vechten met je geloof. Zo kan je achteraf zien wat voor jou geloven is en is het een stuk duidelijker. God heeft Jakob vergeven, dus ook Esau zal Jakob vergeven. Tijdens het gevecht met God vind ik het moeilijk om het verhaal te volgen, maar het is wel een mooi verhaal met een grote symbolische waarde.

De verzoening

Een lang verhaal waarin veel verschillende dingen gebeuren. Jakob en Esau sluiten terug vrede en worden terug broeders, maar hun wegen scheiden al snel terug. Jakob en Rachel begraven alle beelden over God. Rachel bevalt van Benjamin (de twaalfde zoon) en sterft. Isaäk sterft, Jakob en Esau nemen afscheid van hun vader als broeders. Waardoor Isaäk in vrede is kunnen sterven. Ik vind dat er over de verschillende dingen nogal snel wordt heen gegaan. Zelf zou ik er iets dieper op ingaan, om gevoelens... aan bod te laten komen. Dat is toch iets waar kinderen mee zitten en waar er hier weinig rekening mee gehouden word. Als ik het in de klas zou vertellen, dan zou ik er samen met de leerlingen dieper op ingaan.

De dromen man

Een verhaal dat laat zien tot wat jaloersheid kan leiden. Zijn broers zijn zo kwaad en jaloers op hem, dat ze besluiten om hem te verkopen. Ze liegen erover tegen hun vader, zodat hun daad niet aan het licht komt. Zelfs binnen familieleden kan jaloersheid zo erg zijn, dat het gevolg is dat er enge dingen gebeuren. Tegenwoordig hoor je dit dagelijks in onze maatschappij (familiedrama's, moorden...) In het verhaal komen de dromen van Jozef al aan bod, deze gaan een grote rol spelen in de volgende verhalen.

Tamar

Het verhaal van Tamar kende ik niet. Ook in dit verhaal komt liegen en bedriegen voor. Er worden beloften gedaan, maar niemand houd zich eraan. Tamar beschermt zichzelf door een onderpand te vragen, om daarna te kunnen bewijzen dat Juda de vader is en zo aan de brandstapel te ontkomen. Er wordt ook een subtiele verwijzing gemaakt naar het verhaal van koning David. Het verhaal is een beetje gewelddadig, de brandstapel komt er in voor. Ik wist niet dat het een gebruik in die tijd was.

Bij Potifar

Jozef wordt verkocht als slaaf, maar werkt zich bij de Potifar op tot vertrouwenspersoon en raadsman. Wanneer hij door een leugen, van de vrouw van Potifar, in de gevangenis terecht komt, werkt hij zich ook op tot vertrouwenspersoon. Het verhaal laat uitschijnen dat Jozef veel meer was dan een gewone slaaf en dat hij zeer geliefd was. Zelfs Potifar beschermt hem door hem in de gevangenis te plaatsen en niet te laten veroordelen tot de dood.

De schenker en de bakker

Jozef verklaart de droom van de schenker en de bakker. Voor de ene is het positief, voor de andere negatief. De schenker doet Jozef een belofte maar houdt zich hier niet aan. Jozef blijft ondertussen wachten in de gevangenis op de dag dat hij vrij komt. Een beetje een luguber verhaal, dat de bakker zal sterven en dat de vogels hem zullen op eten.

De farao droomt

Na 2 jaar heeft de schenker het dan toch vertelt aan de farao. Jozef verklaart de dromen van de farao en wordt grootvizier. Hij krijgt een heel belangrijke taak van de farao. Jozef zegt wel dat hij de dromen niet verklaart, maar dat zijn God dat doet. De verhalen van Jozef tonen aan, dat hoe diep je ook zit, je moet blijven hopen en geloven. Er is een oplossing voor alles. Je weet alleen niet wanneer ze komt en daar moet je geduld voor opbrengen. Jozef maakte veel mee, maar verloor niet één keer het geloof in God. Hij geloofde er rotsvast in dat God hem niet in de steek liet. Er wordt ook al verwezen naar het verhaal waarin Jozef zijn broers terug ziet.

Tien broers op reis

Jozef ontmoet zijn broers, maar ze herkennen hem niet meer. Hij neemt wraak op hen door hen onschuldig te laten opsluiten. Net zoals ze bij hem gedaan hebben. Hij houdt 1 broer in de gevangenis om er zeker van te zijn dat ze terug komen. Jozef is ontroerd wanneer hij hoort dat zijn broers denken dat dit gebeurd, omwille van wat ze hem hebben aangedaan. Dit vind ik een mooi verhaal. Ik weet niet of ik zo vergevingsgezind zou kunnen zijn als Jozef. De eerlijkheid, vergevingsgezindheid, herstellen van banden... spreekt mij hierin enorm aan.

Brood en beker

Jozef stelt een list op. Hij nodigde zijn broers uit voor een maaltijd en stuurt ze dan terug naar huis. Wanneer Benjamin in Egypte moet blijven, zijn de broers vooral bang dat hun vader zal sterven van verdriet. Mooi om te lezen dat Jozef zo ontroerd is, dat hij de kamer moet verlaten. Voor mij wilt dit zeggen dat familiebanden ondanks wat er ook allemaal gebeurd is, heel sterk zijn.

De boeken worden geopend

Jozef heeft alles opgezet om te zien of de geschiedenis (wat met hem is gebeurd) zich zou herhalen. Wanneer hij merkt dat zijn broers verandert zijn en spijt hebben van wat er vroeger is gebeurd, is hij ontroerd. Hij maakt zich bekend aan zijn broers en zegt dat het tijd is om te vergeven en te vergeten. Zowel Jozef als zijn broers zijn duidelijk overgelukkig en vallen elkaar om de hals.

Vader Jakob

Het weerzien tussen Jakob en Jozef is enorm, het geluk kan niet op. Wanneer Jakob bij de farao moet komen, spreekt hij de farao toe. Die verstaat er niets van, maar weet dat hij een 'groot' man voor zich heeft staan. Wanneer Jakob de zaal verlaat, lacht de farao. Volgens mij komt dit doordat de farao ziet hoe dankbaar en oprecht Jakob is. Ik denk ook dat de farao voelt dat Jakob een warm persoon is, met het hart op de juiste plaats. Ik vind het mooi dat de leugen (hoe Jozef gestorven is), niet vertelt wordt aan Jakob. het geluk primeert in dit verhaal.

Jakob sterft

Jakob zegent Jozef, zijn kleinzonen (met gekruiste armen) en zijn andere zonen en geeft iedereen een spreuk. De spreuk van Juda wordt vertelt als aanleiding naar het verhaal van David de koning. Jakob sterft en Jozef laat hem begraven in Kanaän, net zoals Jakob wilde. Ook Jozef sterft en wordt begraven door zijn broers in Kanaän. De familie is tijdens het leven vele jaren van elkaar gescheiden geweest, maar in de dood zullen ze voor eeuwig samen zijn. Wat als een triest verhaal begon, eindigt dan op een rare manier toch nog positief.

Toen kwam er een koning...

Het verhaal over Judith en Tobias wordt weer opgenomen. Er wordt een sprong van zeven jaar gemaakt, ondertussen vertellen ze wat er allemaal verandert is. Het Pesach verhaal wordt uitgelegd. Ook het verhaal van de bevrijding uit Egypte en hoe het kwam dat hun volk slaaf werd, wordt vertelt. In het verhaal wordt er ook al toegelicht dat het einde van oom Ben begint te naderen.

Een arkje van Biezen

Verhaal over wat de farao van Egypte deed om hun volk klein te krijgen. Het verhaal van Mozes. Mozes werd gered, om later zijn volk te redden. Mooi verhaal van hoe vijanden kunnen omslaan in 'familie' en in 'redders'. Toont aan dat wat er ook gebeurd tussen twee volkeren vanuit vorstelijke macht, de bevolking daar weinig of niets mee te maken heeft. Dat je elkaar niet hoeft uit te moorden, ruzie hoeft te maken... omdat iemand anders dat wil. En van welke afkomst je ook mag zijn, een kind is en blijft een kind, volkomen onschuldig. En een leven is en blijft een leven. Het is niet aan iemand anders om te bepalen wanneer dat leven eindigt.

In de woestijn

Mozes kan het niet verdragen dat zijn volk gebukt gaat onder de slavernij. Uit woede vermoordt hij iemand, dan vlucht hij. Daar trouwt hij en krijgt hij een zoon. maar hoe gelukkig hij er ook is, hij kan het niet loslaten dat zijn volk onder de slavernij gebukt gaat. Hij wil terug en dat gaat hij ook doen. Mozes wou zijn volk verdedigen, maar heeft dat op de verkeerde manier gedaan. Nu gaat hij het anders aanpakken.

Het brandende braambos

Mozes krijgt de boodschap van God om zijn volk te gaan bevrijden, maar hij twijfelt. Hij is bang of ze wel naar hem willen luisteren en hoe de farao erop gaat reageren. God zal hem bijstaan, zeggen wat hij moet zeggen en doen. Mozes ziet als enige de vlammen, de dieren merken het niet op. Ik denk dat de boodschap hierachter is dat wanneer je God wilt horen, je hem ook kan horen. Niet letterlijk, maar dat je weet dat hij er is en je steunt in wat je doet. Geloven in... dat komt hier heel sterk aan bod.

Laat mijn volk gaan

De farao wil niet luisteren naar Mozes. God straft hem met de negen plagen. Pas bij de negende plaag geeft de farao toe en dan daarna heeft hij terug grote spijt. Volgens mij zit hierachter dat je niet de baas kan zijn over een ander. Je kan een ander niet gebruiken om er zelf beter van te worden. God is almachtig en daar kan niemand tegen op. Mooi verhaal, de negen plagen die uitgelegd worden, de gevolgen en de koppigheid van de farao en uiteindelijk victorie!

Pesach

Triest en juist wat Judith zegt: 'Waarom moeten er onschuldige mensen, kinderen en dieren lijden onder een gewetenloze koning?' Zo gebeurd het altijd wanneer iemand over iemand anders leven beslist. Een tiran sleept zijn volk altijd mee. Ook vandaag zien we dit dagelijks op het nieuws. Oorlogen in het buitenland, die begonnen zijn tussen vorsten en waar het onschuldige volk in gebruikt word. God vindt dat de goede het kwade overwint, het licht verdrijft het donker. Er wordt uitgelegd wat het bloed op de muren betekende en dat Pesach = voorbijgaan, passeren betekent. Het begin van het verhaal is gruwelijk, maar als kind vond ik het mooi en nog steeds. Hoe alles de weg wijst, de zee die verdwijnt door de adem van God, God die de farao en zijn leger straft. Ook in dit verhaal komt naar boven, dat ook al ziet het er slecht uit, vertrouw op God, hij laat je niet in de steek.

Water en brood in de woestijn

Mensen hadden geen vertrouwen in God. Ze werden kwaad, maakten verwijten... maar God en Mozes lieten hen zien dat God er altijd was en hen niet in de steek liet, maar zijn beloften altijd na kwam. Hoe hard je geloof ook op de proef gesteld wordt, probeer het niet te verliezen. Geloof erin dat God je niet in de steek laat, ook al ziet het er heel slecht uit.

Toen kwam Amalek

Verhaal over dat er altijd slechte mensen zullen zijn die de zwakken aanvallen, maar dat er (hopelijk) ook altijd goede zullen zijn, die de zwakke verdedigen. Mozes geloofde in God en die heeft hem niet in de steek gelaten.

Het verbond

Mozes komt met zijn volk aan op de berg Sinaï. Mozes vraagt hoe ze God kunnen bedanken. Door een voorbeeld voor andere te zijn. Mozes bouwt een altaar ( één God) met twaalf stenen (twaalf stammen = 1 volk). Zeventig mannen gaan mee de berg op en 'zien' God, maar ze kunnen het niet beschrijven aan de anderen, want in het echt was het veel mooier. Ik denk dat het wat moeilijk is om te begrijpen voor kinderen en dat de uitleg van Judith over haar tekeningen van de berg veel verduidelijkt. God sluit over 3 dagen een verbond met het volk. Ze moeten naar het verbond leven om in het beloofde land te komen. Symbolisch mooi hoe het altaar en de stenen, de verschillende stammen vertegenwoordigen. De symbolische waarde van het verhaal vind ik mooi. Hoe kan je nu beter bedanken, dan door het goede voorbeeld te zijn voor de rest van de bevolking.

De tien woorden

Mooi omschreven dat God de tien geboden gegraveerd heeft in twee stenen. De geboden zijn op een leuke manier uitgelegd en niet zoals ik ze heb moeten leren. Ik vind ook dat de reactie van oom Ben goed bij het verhaal past. Hij laat de kinderen er even over nadenken en dat is goed, want zo kunnen ze er een eigen idee of mening over vormen.

Het gouden kalf

Terwijl Mozes veertig dagen op de berg zat, hebben de mensen een gouden kalf gemaakt, ter verering van God. God en Mozes zijn razend, hoe kan je nu een beeld eren, als niemand weet hoe God eruit ziet. Om God te eren kan je dingen doen, maar een beeld aanbidden, hoort daar vast en zeker niet bij.

Praten met God

Heel mooi verhaal. God vergeeft en vergeet de zonden van de mensen. Hij laat hen niet in de steek, maar gaat samen met hen mee op tocht naar het beloofde land.

De twaalf verspieders

Wanneer het volk te horen krijgt, dat het een vruchtbaar land is, maar dat het volk dat daar woont zo groot is als reuzen, panikeren ze. Hun geloof in God verdwijnt als sneeuw voor de zon. Mozes weet geen raad meer en ook God niet. Uiteindelijk doen ze wat ze willen met het voorspelbare resultaat als gevolg: totaal verslagen. Judith voelt zich beschaamd over hoe haar volk doet tegenover God en zegt dat ze die verhalen liever niet hoort. Oom Ben zegt dat je ze wel moet horen, om het zelf beter te doen. Dit verhaal had ik nog niet zo horen vertellen, ik ken het wel in een andere versie. Maar zoals het hierin staat, lijkt het mij beter voor kinderen, duidelijker en beter begrijpbaar.

De ezel van Bileam

De profeet Bileam laat zich leiden door goud en geld. Hij zit op het verkeerde pat en dat laat God hem zien aan de reactie van de ezel op de engel. Bileam ziet het in en doet wat God hem gevraagd heeft, de woorden uitspreken die God zegt, nl. het volk van Israël zegenen. Leuke anekdote op het laatste... Balak die zegt: 'Je bent zo stom als een ezel.' De ezel was slimmer dan Bileam, want die had de engel gezien. Verhaal toont aan dat je, je niet moet laten leiden door geld of materiële dingen. Je moet doen wat je denkt dat goed is.

De dood van Mozes

Gaat over het leven van Mozes en wat hij allemaal heeft mee gemaakt. Hij duidt een nieuwe leider aan voor het volk en sterft alleen in het gezelschap van God. Er wordt op een mooie manier afscheid genomen van Mozes. Mooi dat er vertelt wordt dat God hem begraven heeft en dat niemand weet waar dat is. Droef verhaal, maar toch met iets moois erin.

Hoor Israël

De dood van oom Ben, vind ik het enige verhaal, waarin iemand sterft en er iets meer wordt ingegaan op de gevoelens. Een triest verhaal waarmee het hoofdstuk afgesloten word. Wel jammer dat je niet weet wanneer het ballingschap eindigt en hoe het Judith en Tobias nu verder vergaat.

Nawoord:

Het nawoord geeft nog eens duidelijk weer, dat dit geen geschiedenis is, maar een richtlijn voor het leven. Ik heb het heel graag gelezen en een aantal dingen bijgeleerd. Sommige verhalen zijn nu duidelijker geworden of hebben een andere betekenis gekregen. Het is echt een bijbel om in de klas te gebruiken. De kinderen gaan er ook veel plezier aan beleven.